Kolekcja: vacat -Zahorski Sergiusz (1886-1862) - generał - przeniesiono do zespołu nr 162
| Archiwum | Instytut Józefa Piłsudskiego w Londynie |
|---|---|
| Opis kolekcji | Zahorski Sergiusz (1886-1862) - generał, polski Olimpijczyk w 1912 (w reprezentacji Rosji). Od 5 września 1906 w Armii Rosyjskiej. Absolwent Korpusu Kadetów Marynarki i Nikołajewskiej Szkoły Kawalerii w Sankt Petersburgu. W latach 1915-1917 oficer rosyjskiej kawalerii. 19 września 1917 przeszedł do I Korpusu Polskiego do 1 PułkuUłanów. Od 14 listopada 1918 w Wojsku Polskim w jednostkach kawaleryjskich (ułanów). Po zakończeniu wojny polsko-rosyjskiej został skierowany do Włoch na kurs oficerów instruktorów jazdy. 16 kwietnia 1922 został zastępcą dowódcy 16 pułku ułanów. W latach 1923-1924 ukończył kurs doszkolenia w Wyższej Szkole Wojennej. 26 lipca 1926 został szefem Gabinetu Wojskowego Prezydenta RP. W październiku 1928 ponownie przeszedł do linii, obejmując dowodzenie 12 Brygadą Kawalerii, a następnie Brygadą Kawalerii „Poznań”. W 1937 został inspektorem Krakusów w Departamencie Kawalerii Ministerstwa Spraw Wojskowych. Rok później przeszedł w stan spoczynku. Powołany w 1939 do służby czynnej, pozostał bez przydziału. Po wojnie obronnej 1939 przez Rumunię przedostał się do Francji, gdzie był w dyspozycji Naczelnego Wodza. Ewakuowany do Wielkiej Brytanii, do stycznia 1942 pozostawał w stanie nieczynnym w obozie Rothesay na wyspie Bute. Po wojnie osiedlił się w Londynie, był członkiem Koła Generałów i Pułkowników Byłych Wyższych Dowódców. |
| Zawartość kolekcji | Korespondencja ofcjalna - meldunki informacyjne Dowództwa I Korpusu Referat Kontrwywiadu, głównie w kwestii irlandzkiej, do szefa Oddziału II przy Naczelnym Wodzu (np..sprawa wojsk polskich stacjonujacych w Szkocji i zagrożenia agitacji antyangielskiej ze strony Irlandek) |
| Uwagi | z importu kolekcji 2021-12-07 11:53:42 |
| Metryka | liczba jednostek archiwalnych: 0; metry bieżące: 0 |
Wyszukaj w kolekcji