Kolekcja: Archiwum Janusza Głuchowskiego
ArchiwumInstytut Józefa Piłsudskiego w Londynie 
Opis kolekcjiJanusz Głuchowski (1888-1964; generał dywizji) - w 1914 był zastępcą Władysława Prażmowskiego "Beliny" w patrolu "siódemki", który w nocy z 2 na 3 sierpnia, jako pierwszy przekroczył granicę zaboru austriackiego z zaborem rosyjskim w Kocmyrzowie i 4 sierpnia wieczorem powrócił do Krakowa, a 6 sierpnia wyruszył wraz z 1 kompanią kadrową do Miechowa. Następnie w 1. Pułku Ułanów Legionów Polskich dowodził kolejno szwadronem, dywizjonem, a wreszcie był ostatnim dowódcą pułku. Po kryzysie przysięgowym w 1917 był internowany w Beniaminowie, a następnie więziony w Niemczech w twierdzy Werl. W pierwszych dniach listopada 1918 r., utworzył w Lublinie i Kraśniku, 3 Pułk Ułanów, następnie przemianowany na 7 Pułk Ułanów Lubelskich, którym jako major, dowodził w zwycięskich bitwach pod Słonimem, Lipniszkami, Berdówką, Chochłem, Gródkiem, Wilją, Wiazyniem, Kamieniem, Dźwiną oraz pod Dereguszczem. Stanowisko dowódcy pułku obejmował aż do lipca 1920, gdy objął dowództwo I Brygady Jazdy z którą odnosił sukcesy w Małopolsce Wschodniej i na Wołyniu, wśród nich w bitwie pod Zasławiem. Po zakończeniu wojny polsko-sowieckiej, dowodził I Brygadą Kawalerii. W międzyczasie, od 1 grudnia 1924 do 20 sierpnia 1925, był słuchaczem II Kursu Centrum Wyższych Studiów Wojskowych w Warszawie. W październiku 1925 powierzono mu dowództwo 4 Dywizji Kawalerii. Później został zatwierdzony na tym stanowisku i 16 marca 1927 awansowany na generała brygady ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 5 lokatą w korpusie generałów. 4 czerwca 1930 został mianowany komendantem Centrum Wyższych Studiów Wojskowych. Następnie był dowódcą Okręgu Korpusu Nr X w Przemyślu i I wiceministrem Spraw Wojskowych. We wrześniu 1939 wydał, m.in. Rozkazutworzenia dowództwa obrony Warszawy z gen. Walerianem Czumą na czele, oraz rozkaz ewakuacji nad granicę rumuńską wszystkich lotników nie będących w pierwszej linii. Po wydostaniu się z obozu internowanych w Rumunii, przedostał się na Środkowy Wschód, skąd w styczniu 1941 został powołany do Londynu, gdzie 21 marca 1941 zostaje generałem do zleceń Naczelnego Wodza. W październiku 1941 objął dowództwo Brygady Szkolnej w Szkocji. 23 września 1943r. Zostaje mianowany dowódcą Jednostek Wojska w Wielkiej Brytanii (JWWB). Podlegały mu pod każdym względem wszystkie jednostki Wojska Polskiego znajdujące się na terenie Wielkiej Brytanii włącznie z 1 Korpusem w którego skład wchodziła 1 Dywizja Pancerna do chwili odpłynięcia na kontynent. Wyjątkiem była 1 Samodzielna Brygada Spadochronowa, która podlegała Naczelnemu Wodzowi i jej zależność była jedynie garnizonowo-gospodarcza. Na tym stanowisku awansował 1 czerwca 1945 na generała dywizji. Na emigracji był jednym z twórców, a z czasem aż do śmierci, prezesem Instytutu Józefa Piłsudskiego w Londynie. Był też do ostatnich chwil życia prezesem Koła Generałów, prezesem Koła 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich Beliny, Koła 7 Pułku Ułanów Lubelskich, prezesem honorowym Koła 14. Pułku Ułanów Jazłowieckich oraz od 1951 Inspektorem Wyszkolenia Brygadowego Koła Młodych "Pogoń". Odznaczony m.in. VM, KZ, ZKZ 
Zawartość kolekcji1.Życiorys, rozkazy, nominacje, dokumenty osobiste (kalendarze, notatnik, listy), broszury, wycinki z gazet (klepsydry), 1916-1964;
2. Korespondencja z Koła Generałów, Pułkowników i byłych wyższych dowódców, wykaz z adresami, 1948-1963;
3. Korespondencja służbowa i prywatna, 1940-1961;
4. Wspomnienia, przemówienia;
5. Korepondencja, 1943-1963;
6. Korespondnecja z prasą, wycinki prasowe;
7. Brudnopisy;
8. Raporty, sprawozdanie z odprawy Sztabu Głównego, zapisy z rozmów, wycinki prasowe, wiersze; 1940-1945;
9. Emigracja - druki ulotne, komunikaty, rozkazy, orędzia, odezwy, 1946-1961; 
Uwagiz importu kolekcji 2021-12-07 11:53:41 
Metrykaliczba jednostek archiwalnych: 9; metry bieżące: 0.15 
Wyszukaj w kolekcji
Fragment tekstu:
Typ:
Język:
Data początkowa:
Data końcowa:
Autor: