Kolekcja: Archiwum Kazimierza Glabisza
| Archiwum | Instytut Józefa Piłsudskiego w Londynie |
|---|---|
| Opis kolekcji | Kazimierz Glabisz (1893-1981; generał brygady, działacz sportowy) - w latach gimnazjalnych działał w niepodległościowym Towarzystwie Tomasza Zana, Gimnazjalnym Klubie Sportowym Venetia, Towarzystwie Sportowym Sokół. W czasie I wojny światowej ukończył niemiecką oficerską szkołę artylerii. W 1918 roku walczył w powstaniu wielkopolskim. W latach 1919-1920 pracował w Oddziale Operacyjnym Sztabu Dowództwa Głównego Armii Wielkopolskiej, a podczas wojny polsko-bolszewickiej w Kwaterze Polowej Naczelnego Wodza i w Adiutanturze Generalnej. Od 1921 r. Był członkiem tajnej organizacji wojskowej przy Władysławie Sikorskim Honor i Ojczyzna mającej dbać o morale oficerów Wojska Polskiego. W latach 1921-1922 pracował w Oddziale IIIa Biura Ścisłej Rady Wojennej. Podczas plebiscytów był członkiem Polskiej Komisji Przejęcia Górnego Śląska. W 1923 roku, po ukończeniu kursu doszkalającego w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie pełnił służbę jako: szef sztabu 14 Dywizji Piechoty w Poznaniu z dniem 15 X 1923, dowódca dywizjonu w 14 Pułku Artylerii Polowej Wielkopolskiej w Poznaniu X 1924 - 1925, oficer Oddziału IIIa (Operacyjnego) Biura Ścisłej Rady Wojennej 15 XI 1925 - 1927, oficer Referatu "Niemcy" Oddziału II (Wywiadowczego) Sztabu Generalnego WP 1927-1929, I oficer do zleceń Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych 1929 - 31 VIII 1939. W latach 1934 i 1935 odbył, na polecenie marszałka Józefa Piłsudskiego dwie nieoficjalne podróże do Niemiec i do Austrii w celu wybadaniasytuacji militarnej i nastrojów politycznych w obu krajach. W latach międzywojennych uczestniczył w pracach Centralnego Instytutu Wychowania Fizycznego, był prezesem Polskiego Związku Piłki Nożnej oraz przewodniczącym Polskiego Komitetu Olimpijskiego. W kampanii wrześniowej 1939 był oficerem do zleceń Naczelnego Wodza (1 - 3 IX), a następnie dowódcą improwizowanej Grupy "Kielce" (3 - 9 IX). Po przegranej polskich wojsk wyjechał do Warszawy, a w roku 1940 przedostał się na Węgry gdzie współdziałał przy ewakuacji polskich żołnierzy na Zachód. W tym samym roku wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie w maju 1941 r. Został mianowany szefem Oddziału I Sztabu Naczelnego Wodza w Londynie. Później pełnił funkcję: zastępcy dowódcy 1 Brygady Strzelców (od 14 VI 1942), zastępcy dowódcy 1 Dywizji Grenadierów (od 20 II 1943), dowódcy 2 Dywizji Grenadierów Pancernych (kadrowej) (od 20 XI 1943), dowódcy 4 Dywizji Piechoty (15 II 1945 - 1947). Po II wojnie światowej pozostał w Londynie. Udzielał się jako działacz polonijny, społeczny, sportowy, działał w polskich organizacjach i stowarzyszeniach wojskowych, publikował w prasie emigracyjnej. |
| Zawartość kolekcji | Przemówienia, odczyty, pogadanki. Wycinki prasowe, dokumenty osobiste, korespondencja. Materiały, artykuły i opracowania. |
| Uwagi | z importu kolekcji 2021-12-07 11:53:41 |
| Metryka | liczba jednostek archiwalnych: 14; metry bieżące: 0.4 |
Wyszukaj w kolekcji
Lista teczek